عوامل عدم پذیرش مقالات ISI

محققین و پژوهشگران دلایل متعددی برای عدم پذیرش آسان و راحت مقاله نسبت به سایر مقالات برشمرده اند. برآورد آماری نشان می‌دهد در بیش از ۷۰ درصد موارد، علت عدم پذیرش آسان یک مقاله نسبت به سایر مقالات (ریجکت مقاله Reject و یا رد مقاله و یا سابمیت مجدد resubmit) نه به خاطر فقدان کیفیت علمی آن، بلکه به خاطر عدم رعایت برخی اصول نگارشی یا ویرایشی بوده است؛ چرا که داورها ابتدا نگاه اجمالی به مقاله انداخته و اگر موارد زیر بدرستی در آن رعایت نشده باشد، مستقیما مقاله را بدون ارسال کامنت فنی ریجکت خواهند کرد.

برخی از موارد عدم پذیرش اکسپت (Accept) آسان و راحت یک مقاله در مجلات و ژورنال­های معتبرISI، مجلات معتبر اسکوپوس Scopus با نمایه های Q1، Q2، Q3، Q4، پابمد PubMed، مدلاین Medline را در زیر مرور خواهیم نمود.

تیم گام در تاریخ 26 خرداد 1402 یک وبینار آنلاین در این راستا برگزار نمود که ویدئو آن را می‌توانید از این لینک مشاهده کنید.

هفت دلیل اساسی ریجکت شدن مقاله

۱- مقاله مشکل فنی عمده دارد.

برای مثال، مقاله‌ای که در نگاه اول اشکال یا جداول و رفرنس‌های آن ناقص باشد یا برخی از رفرنس‌ها ذکر نشده باشند به اصطلاح از سوی مجلات فست ریجکت می‌شوند. معمولاً مقالاتی که چنین مشکلاتی دارند حتی به داور مجله نیز ارجاع داده نمی‌شوند.

۲- مقاله در حیطه علاقمندی مجله (اسکوپ) قرار ندارد.

بسیاری از مولفینی که برای چاپ مقاله خود عجله دارند معمولاً قبل از بررسی کامل اسکوپ مجله مقاله را به مجله ارسال می‌نمایند و یکبار دیگر مقاله قبل از ارجاع به داوران در همان مرحله اول ریجکت می‌شود. بنابراین، اطلاع از اسکوپ و حیطه‌های علاقمندی مجله برای ارسال مقاله امری ضروری و بسیار مهم است.

۳مقاله ناقص است.

برای مثال اینگونه مقالات عمدتاً شامل مشاهدات مولف می‌باشند بدون اینکه استنتاج علمی و دقیق از آن­ها انجام شده باشد. به این معنی که مقاله صرفاً یک مقاله توصیفی است.

۴مقاله دارای ایراد روش شناختی است.

منظور از ایرادات روش شناختی آن است که مولف مقاله در حین انجام مرتکب اشتباهات در انجام تحلیل داده‌ها و روش انجام پژوهش شده است. برای مثال، در یک پژوهش فرد به جای استفاده از آزمون­های آماری دقیق­تر موجود، از آزمون­های آماری با ریسک بالا استفاده نموده است. و یا در مثالی دیگر، فردی که به انجام یک پژوهشی آزمایشی مبادرت کرده، در فرآیند پژوهش گروه ملاک یا مقایسه‌ ای را پیشنهاد نداده است.

۵- قسمت بحث و نتیجه گیری مقاله ارتباط معناداری با سایر قسمت‌های مقاله ندارد.

معمولاً بحث و نتیجه‌گیری می‌بایست در راستای مساله یا بیان مساله مقاله باشد. به این معنا که قسمت بحث و نتیجه‌گیری مقاله می‌بایست به روشنی به سوالی که مولف در بخش بیان مساله بیان می‌دارد پاسخ دهد و توسط پژوهش‌‍‌هایی که در بیان مساله ارایه شده مقایسه شود و نکات جدید به دست آمده در این پژوهش را نمایان سازد. نگارش این قسمت از مقاله بسیار پیچیده بود و اغلب مقالات به خاطر ضعف در همین قسمت ریجکت می‌شوند.

۶یافته‌های مقاله صرفاً تکرار یافته‌های مقالات دیگران است.

مولف باید بعد از خواندن ادبیات پژوهش و شروع به تحقیق این سوال اساسی را از خود بپرسد که مقاله‌اش در آینده چه یافته و نکات جدیدی را به جامعه علمی ارایه خواهد داد که قبلاً از سوی کسی ارایه نشده بوده است؟ پاسخ به این سوال می‌تواند یکی از خطرات احتمالی عدم پذیرش مقاله را رفع کند.

۷نگارش مقاله ضعیف است.

شما هر ایده بکر و جدیدی که داشته باشید می‌بایست آن را از طریق کلمات به صورت شفاف و بدون ابهام و پیچیدگی به خواننده خود منتقل سازید. مقاله جایی برای خودنمایی ادبیاتی و استفاده از زبان ثقیل و گنگ و بی مفهوم نیست. بهترین روش نگارش مقاله استفاده از زبان بسیار ساده، مستقیم و بدون واسطه است. همچنین ویرایش علمی مقاله نیز بسیار مهم است. در مقالاتی که از یک زبان دیگر به زبان انگلیسی برگردانده می‌شوند معمولاً مشکلات ترجمه بسیار زیادی وجود دارد که به اصطلاح ترجمه نیتیو (Native) نیست. این مشکل نیز در میان مقالاتی که ریجکت شده‌اند بسیار رایج و پرتکرار است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

17 + 4 =